王维的诗词(376首)
《阙题二首》
荆谿白石出,天寒红叶稀。山路元无雨,空翠湿人衣。
相看不忍发,惨淡暮潮平。语罢更携手,月明洲渚生。《皇甫岳云溪杂题五首。萍池》
春池深且广,会待轻舟回。靡靡绿萍合,垂杨扫复开。
《答裴迪辋口遇雨忆终南山之作》
淼淼寒流广,苍苍秋雨晦。君问终南山,心知白云外。
《山中寄诸弟妹》
山中多法侣,禅诵自为群。城郭遥相望,唯应见白云。
《赠裴旻将军》
腰间宝剑七星文,臂上雕弓百战勋。
见说云中擒黠虏,始知天上有将军。《闻裴秀才迪吟诗因戏赠》
猿吟一何苦,愁朝复悲夕。莫作巫峡声,肠断秋江客。
《红牡丹》
绿艳闲且静,红衣浅复深。花心愁欲断,春色岂知心。
《送王尊师归蜀中拜扫》
大罗天上神仙客,濯锦江头花柳春。
不为碧鸡称使者,唯令白鹤报乡人。《左掖梨花(一作海棠。与丘为、皇甫冉同作)》
闲洒阶边草,轻随箔外风。黄莺弄不足,衔入未央宫。
《赠韦穆十八》
与君青眼客,共有白云心。不向东山去,日令春草深。
《菩提寺禁口号又示裴迪》
安得舍罗网,拂衣辞世喧。悠然策藜杖,归向桃花源。
《齐州送祖二(一作送别)》
送君南浦泪如丝,君向东州使我悲。
为报故人憔悴尽,如今不似洛阳时。《临高台送黎拾遗》
相送临高台,川原杳何极。日暮飞鸟还,行人去不息。
《送韦评事》
欲逐将军取右贤,沙场走马向居延。
遥知汉使萧关外,愁见孤城落日边。《别辋川别业》
依迟动车马,惆怅出松萝。忍别青山去,其如绿水何。